در تمام قراردادهای بیمه قبل از این که امضای طرفین انجام شده و تعهدات بیمه گر و بیمه گذار آغاز گردد، بیمه گذار باید ریسک های تحت پوشش بیمه را به دقت مطالعه نموده و در صورتی که درخواست تغییر در آن شامل اضافه و یا کم کردن برخی از ریسک ها را داشته باشد، نظر خود را اعلام نماید. این سوال مطرح می شود که منظور از ریسک در بیمه نامه چه بوده و دامنه حمایتی بیمه از این خطرات تا چه اندازه است.
تعریف ریسک در بیمه نامه
همان گونه که بیان کردیم، ریسک ها در واقع دامنه حمایت بیمه گر را تعیین می کند. اما به طور کلی دو نوع ریسک برای تمامی بیمه نامه ها تعریف می شود که بیمه گر براساس آن ها تعهدات خود را تعیین می کند:
۱- ریسک های عینی
این دسته از ریسک ها، در واقع خسارت های واقعی را نشان می دهد که در هر لحظه امکان بروز آن ها وجود داشته و بیمه گر می تواند براساس احتمالات، درصد وقوع این ریسک ها را تعیین نماید.
۲- ریسک های ذهنی
اما این دسته از ریسک ها، ناشی از ذهنیت فرد بوده و وجود خارجی ندارند. لذا آنچه که مسلم است، شدت بروز ریسک های ذهنی، بسته به درجه عدم اطمینان و نگرانی های بیمه گذاران دارد.
اسا تمامی بیمه نامه ها، ریسک ها هستند چرا که بیمه گذار برای ایمن کردن خود و سرمایه اش از این خطرات، به سراغ خرید بیمه می رود. لازم است به این نکته توجه داشته باشید که همواره، احتمال بروز خطر، وجود داشته و این شرایط قابل پیش بینی نیستند لذا بهترین کار، استفاده از بیمه نامه مربوطه و برای تضمین سرمایه است. به طور کلی این گونه می توان تعریف نمود که ریسک ها از نظر بیمه گر، به خطراتی گفته می شود که احتمال وقوع آن مشخص نبوده و بیمه گذار اراده ای در وقع آن ها ندارد. برای مثال در سوانح هواپیمایی، شرایط جوی می تواند منجر به خسارت های سنگین شود که خلبان دخالتی در بروز آن ها ندارد.
دیدگاه
دیدگاهی وارد نشده است.